+Α -Α
Στον Αθλητισμό όσο μεγαλύτερος ο στόχος,τόσο περισσότερη προσπάθεια θα χρειαστεί!
Γράφει ο Γιάννης Ζαρώτης
Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπευτής
Αθλητικός Ψυχολόγος.
Το περιβάλλον του αθλητισμού, όπως και κάθε πλαίσιο στο οποίο δραστηριοποιείται ο άνθρωπος, διέπεται από διάφορες αρχές, οι οποίες χαρακτηρίζουν την ανθρώπινη συμπεριφορά. Θεωρείται δεδομένο ότι όσα περισσότερα δώσεις, τόσα περισσότερα θα πάρεις πίσω. Είναι μια διαδικασία «επένδυσης»! Σε πολλές περιπτώσεις αναφέρεται ο όρος «θυσίες» όταν πρόκειται να αναφερθούμε στην προσπάθεια που ο κάθε αθλητής καταβάλλει στο αθλητικό περιβάλλον. Ενώ, ωστόσο, η «θυσία» αναφέρεται στην «απώλεια» ορισμένων πραγμάτων για την επίτευξη του στόχου, η «επένδυση» περιγράφει τη διαδικασία κατά την οποία δίνεις, για να πάρεις πίσω, ίσως και πολλά περισσότερα….
Σε αρκετές περιπτώσεις η προσπάθεια δεν δείχνει ανάλογη του στόχου, εναποθέτουμε λίγα και περιμένουμε πολλά. Είναι φαινόμενο της εποχής! Η εξέλιξη μας παρέχει τη δυνατότητα να έχουμε πολλά με την ελάχιστη δυνατή προσπάθεια (σε κάποιες δραστηριότητες…). Ο νόμος της «ήσσονος προσπάθειας»….
Για να «αντικατασταθεί» η έλλειψη προσπάθειας, το άτομο αναζητά τρόπους για να «έρθει» κοντά στο στόχο, γνωρίζοντας ενδόμυχα ότι καλλιεργεί ψευδαισθήσεις: Εκδηλώνει περίσσεια αισιοδοξία!
Σε πιο απλά λόγια, «δεν κάνω τίποτα, αλλά πιστεύω ότι θα τα καταφέρω!»
Απουσιάζω από τις προπονήσεις συχνά, προλαβαίνω μόνο τη μισή προπόνηση, κινούμαι στο ελάχιστο ποσοστό ενεργοποίησης μέσα στην προπόνηση, προσπαθώ να «κλέβω» σε κάθε ευκαιρία, συγκεντρώνομαι σε λιγοστές περιπτώσεις, αποφεύγω ό,τι μπορώ να αποφύγω. Αλλά, θα τα καταφέρω!
Ο Festinger ονόμασε την όλη διαδικασία «γνωστική ασυμφωνία». Καταβάλλω ελάχιστη προσπάθεια, ο στόχος χρειάζεται πολύ περισσότερο κόπο, κατανοώ ότι δεν γίνεται να τον επιτύχω, αλλά «επιλύω» την πνευματική μου σύγκρουση με την πολλαπλή αισιοδοξία!
Το πρώτο βήμα για την «αντιμετώπιση» της κατάστασης είναι η αναγνώρισή της. Είναι δύσκολο να επιτύχω χωρίς να προσπαθήσω. Και όσο μεγαλύτερος είναι ο στόχος τόσο περισσότερη προσπάθεια θα χρειαστεί. Αν διαβάσω δύο ώρες Ιστορία θα περιμένω να γράψω στην εξέταση ένα ικανοποιητικό βαθμό, αν διαβάσω πέντε λεπτά θα περιμένω να γράψω βαθμό για «πέντε λεπτά» διαβάσματος. Η αντιστοιχία υπάρχει σε κάθε πλαίσιο στο οποίο κινείται και ενεργεί ο άνθρωπος, απαιτείται προσπάθεια ανάλογη του στόχου, ίσως και περισσότερη! Πολλαπλή προσπάθεια, ανάλογη αισιοδοξία!
Γιάννης Ζαρώτης MSc-PhD
Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπευτής
Αθλητικός Ψυχολόγος
πηγή : http://www.psychology.org.gr/
Γράφει ο Γιάννης Ζαρώτης
Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπευτής
Αθλητικός Ψυχολόγος.
Το περιβάλλον του αθλητισμού, όπως και κάθε πλαίσιο στο οποίο δραστηριοποιείται ο άνθρωπος, διέπεται από διάφορες αρχές, οι οποίες χαρακτηρίζουν την ανθρώπινη συμπεριφορά. Θεωρείται δεδομένο ότι όσα περισσότερα δώσεις, τόσα περισσότερα θα πάρεις πίσω. Είναι μια διαδικασία «επένδυσης»! Σε πολλές περιπτώσεις αναφέρεται ο όρος «θυσίες» όταν πρόκειται να αναφερθούμε στην προσπάθεια που ο κάθε αθλητής καταβάλλει στο αθλητικό περιβάλλον. Ενώ, ωστόσο, η «θυσία» αναφέρεται στην «απώλεια» ορισμένων πραγμάτων για την επίτευξη του στόχου, η «επένδυση» περιγράφει τη διαδικασία κατά την οποία δίνεις, για να πάρεις πίσω, ίσως και πολλά περισσότερα….
Σε αρκετές περιπτώσεις η προσπάθεια δεν δείχνει ανάλογη του στόχου, εναποθέτουμε λίγα και περιμένουμε πολλά. Είναι φαινόμενο της εποχής! Η εξέλιξη μας παρέχει τη δυνατότητα να έχουμε πολλά με την ελάχιστη δυνατή προσπάθεια (σε κάποιες δραστηριότητες…). Ο νόμος της «ήσσονος προσπάθειας»….
Για να «αντικατασταθεί» η έλλειψη προσπάθειας, το άτομο αναζητά τρόπους για να «έρθει» κοντά στο στόχο, γνωρίζοντας ενδόμυχα ότι καλλιεργεί ψευδαισθήσεις: Εκδηλώνει περίσσεια αισιοδοξία!
Σε πιο απλά λόγια, «δεν κάνω τίποτα, αλλά πιστεύω ότι θα τα καταφέρω!»
Απουσιάζω από τις προπονήσεις συχνά, προλαβαίνω μόνο τη μισή προπόνηση, κινούμαι στο ελάχιστο ποσοστό ενεργοποίησης μέσα στην προπόνηση, προσπαθώ να «κλέβω» σε κάθε ευκαιρία, συγκεντρώνομαι σε λιγοστές περιπτώσεις, αποφεύγω ό,τι μπορώ να αποφύγω. Αλλά, θα τα καταφέρω!
Ο Festinger ονόμασε την όλη διαδικασία «γνωστική ασυμφωνία». Καταβάλλω ελάχιστη προσπάθεια, ο στόχος χρειάζεται πολύ περισσότερο κόπο, κατανοώ ότι δεν γίνεται να τον επιτύχω, αλλά «επιλύω» την πνευματική μου σύγκρουση με την πολλαπλή αισιοδοξία!
Το πρώτο βήμα για την «αντιμετώπιση» της κατάστασης είναι η αναγνώρισή της. Είναι δύσκολο να επιτύχω χωρίς να προσπαθήσω. Και όσο μεγαλύτερος είναι ο στόχος τόσο περισσότερη προσπάθεια θα χρειαστεί. Αν διαβάσω δύο ώρες Ιστορία θα περιμένω να γράψω στην εξέταση ένα ικανοποιητικό βαθμό, αν διαβάσω πέντε λεπτά θα περιμένω να γράψω βαθμό για «πέντε λεπτά» διαβάσματος. Η αντιστοιχία υπάρχει σε κάθε πλαίσιο στο οποίο κινείται και ενεργεί ο άνθρωπος, απαιτείται προσπάθεια ανάλογη του στόχου, ίσως και περισσότερη! Πολλαπλή προσπάθεια, ανάλογη αισιοδοξία!
Γιάννης Ζαρώτης MSc-PhD
Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπευτής
Αθλητικός Ψυχολόγος
πηγή : http://www.psychology.org.gr/
